Manşet

15 Kasım 2007 Perşembe

cimri

hayatın bana getirdiği adam hayata alış diye bağırıyo gözlerimin içine bakarak,hayata alış..hayatın hiç almadan hep verişlerimden bıkkın olabilceğini düşünüyorum.bu sefer cimri yüzünü göstermediğini.molier in öldüğünü hatırlamış olacak,yok yok espri değil hakikatten.ruhu gelip elimden alana dek.
ben bi adamın gözlerinde dünyanın bütün renklerini görebildim,gülümsemem için gözlerimin içine bakması yetti hem de.ama hayat işte,gözlerini kapadığın an siyah,aynaya baktığın an siyah.hatırlatıvermese olmaz dimi göz rengini.doğuştan yazılmış ya kara leke gibi.oysa birden fazla ana renk yoktur,ve içine işleyene kadar hiç bir leke kara değildir.gözyaşının şekerli olma ihtimali otobüsün kapanan kapısının ardında kalan eliyle elimin buluşma ihtimalini sıfırladığı an 'yok' olur.
artık yok tur....
DEVAMI...