gariptir insan evladı,
imkan dahilinde işlemezken algısı
boyar gözünü sihirli sandığı bir ışığın boyası.
boy-n-unu uzatırken aydınlığa
bir taraftan istemdışı kalkar eli,engelleri,
korur kendini koştuğu ışıktan,koşarken korktuğu,
ışık sandığından.
uzanan eli havada,
aklı beyni algısı kapalı.
unutur insan evladı,
ışık gözünü kapasan bile görebiliyorsan vardır!
ve karanlıksa görünen,
belki de senden ışığa yansıyandır...
0 yorum: on " "
Yorum Gönder