Manşet

7 Nisan 2007 Cumartesi

'UYKUMU GERİ VER!'

Zordur bazen bir ilişkide sevilen olmak.açmamaya çalışmak telefonları,okumamaya çalışmak güzel olduğunu bildiğin mesajları,görmemeye,duymamaya çalışmak..ama duymak isteyip duyamadığın cümleler varsa hayatında... gözünün kapalı olduğuna gözünü açıverirsin gözlerini zaman zaman ,onun duymak istediği sözcükleri sıralayıverirsin art arta.
o hep gece mesaj atar.gündüz de atar ama en çok gece hatırlatmak iin çırpınır kendini.geceyken en zayıf,en yorgun halinde gelen mesajlara cevap vermeden duramayışının nedeni başkasından bekliyor olsan da ondan gelmeyenleri sana vermeye çalışanı görmezden gelemeyişin,empati hissindir.bari ben onu yanıtsız bırakmayayım,mutlu olsun yalanı arkasında lütfen beni sevmeye devam etsin,bırakırsa,onun sevgisi de olmazsa ben çok yalnız kalırım,çok yalnız..


"uyuyamıyorum canım yine,yattım yatağa,dön dolaş..bu kadar ele geçirmiş olmasan diyorum hislerimi bazen. ama mutlu da olmadığımı söyleyemem.tamam uyuyamayım ama varlığını biliyim..."

"uyusana canım.yanındayım,seninleyim,hisset...erken kalkacaksın bak,uyu,uyuyana kadar konuşuruz istersen..."

"yaşasın ben uyuyana kadar sen de oturacak mısın benimle?canım benim.peki söylesene orada da burdaki kadar çok yıldız var mı?"

"yıldız mı? yıldızlar görünmüyo burda.."

"burda da görünmüyo aslında ama sanki bir sürü yıldız varmış gibi geliyo bana..!"

":) belki bir gün burdada bir sürü yıldız olur.."

"umarım o yıldızları birlikte izleriz...."

"saat kaç oldu? kaçta kalkacaksın sen?"

"ama sen hep böyle yapıyosuun,ben 'biz'le ilgili ne söylesem sen kendinin ardına saklanıyosun."

"saklanmıyorum.ben hep burdayım. değişen birşey yok. burada bir sürü yıldız olduğunu fark edersem bir gün sen de olur musun bilmiyorum."

"ne demeye çalışıyosun?ben bizden bahsederken senden benden ayrı başka birinden mi..anlamadım,uykum iyice kaçtı,bi sigara içicem.."

"kaçmasın uykun.bunları şimdi konuşmayalım.hatta konuşmayalım.neden bi isim koymaya çalışıyosun ki? hep böyle olsun işte,böyle güzel..."

"ne hep böyle olsun?ben,sen,biz?"

"ilişkimiz.sorgusuz,sualsiz,karşılık beklemeden,yokuşa sürmeden...benden verebileceğimden fazlasını isteme."

"senden hiçbirşey istemiyorum ki,varolanlar hakkında konuşuyoruz sadece.."

"belki bu gece uygun bir zaman değil bunun için.yorgunum.."

"bense hayal kuruyorum. bundan güzel gece mi olur..?"

"neredeyse sabah olacak.hayalleri bırak.uykuya teslim et artık kendini;düşlerine değil..."

" beni düşünüyosun gerçekten,bu yeter işte,hayal kurmamı istemiyosan hayallerimi katlet,ya da gerçek..?:)"

"hayal dünyası senin yaşında bi genç kız için bu saatlerde hiç tekin değil..!"

"canım ama sen de uykusuz kaldın benim yüzzümden,nasıl uyuyim ki ben şimdi,al benim uykum da senin olsun.."

"ben uyumicam zaten,uykum yok.."

"peki canım ben uyuyorum o zaman,iyi geceler,sabahlariçok teşekkür ederim.."

"iyi uykular........."



zordur bazen bir ilişkide sevilen olmak.ama böyle durumlarda önemli olan karşıdakini iyi seçmektir.hoş böyle zamanlarda karşıdaki seçilmez.kim karşılıksız sevmek için can atıyosa o olur.senden birşey beklemiyorum der. seni böyle sevmekten mutluyum der.bilmez ki tüm 'seni seviyorum'lar beni sevebilir misin demektir.bilmez mi...
bir gün,bir yerde onu öylece bırakıverirsin.mutlaka sevgisi kulağına daha hoş gelen birileri girmiştir hayatına.zaman geçer. o kendini başka birine adamaya başlar.bazı kadınlar böyledir.kabullenir.bir gün karşına dikilip uykumu geri ver diye hayıflanmaz.kendi kendini yer bitirir,hissettirmez bile.
zordur bazen bir ilişkide sevilen olmak.ama zor olsa da güzeldir..........................................

Herkese göster : Tweet This ! Share On Facebook ! Share On Google Plus ! Add To Del.icio.us ! Share On Digg ! Share On Reddit ! Share On LinkedIn ! Pin It ! Post To Blogger ! Share On StumbleUpon ! Share On Friend Feed ! Share On MySpace ! Share On Yahoo Buzz ! Get These Share Buttons ! Google Bookmark ! Create PDF And Print Friendly ! Blog Feed !

2 yorum: on " "

Ömer Sevinçgül dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Ömer Sevinçgül dedi ki...

UYKUMU GERİ VER

Anahtarım oldun!
Seninle açtım içimin kapılarını, kendime girdim.
Sonra ne yaptın?
Bırakıp gittin beni.
Çıkmak istiyorum, çıkamıyorum.
Kapılarım kilitli, kendimde mahpus kaldım.
Kendi dehlizlerimde geziniyorum.
Bir aydınlık, bir karanlık.
Önüme ne çıkacak, bilmiyorum.
Her gölgeli alan korkutuyor beni, ucubeler çıkacak sanıyorum, birden fırlayacaklar önüme.
Zora soktun beni, kendimi tanımaya zorladın.
Bu yetmezmiş gibi, beni uykumdan da ettin.
Uyuyordum her şeyden habersiz, uyandırdın.
Şimdi tedirginim artık, adı bilinmedik kaygılarım, kitaplara yazılmamış korkularım var.
Cevabı bilinmeyen sorulara döndüm.
Çekip gittin birden.
Ne ses veriyorsun bana, ne de teselli.
Sıradan biri gibi yaşayamam artık, hiçbir şey olmamış gibi davranamam!
Hem kendimi, hem de hayatı yeniden tanımlamalıyım, bunu biliyorum.
Biliyorum ama, nasıl?

Yorum Gönder